رضایت کشورها به التزام در قبال معاهده‌ای که به وسیله‌مبادله اسناد به وجود می‌آید به صورت زیر اعلام می‌گردد

 

الف‌) اسناد معاهده مقرر کرده باشد که مبادله آن ها چنین‌اثری خواهد داشت یا

 

ب‌) به نحو دیگر ثابت شود که آن کشورها در این خصوص‌که مبادله اسناد معاهده می‌باید چنین اثری داشته باشد ، توافق کرده باشند.

 

ماده ۱۴ رضایت به التزام در قبال یک معاهده از طریق‌ تنفیذ ، قبولی یا تصویب‌

 

۱ ـ رضایت یک کشور به التزام در قبال یک معاهده ازطریق تنفیذ ، به صورت زیر اعلام می‌گردد

 

الف ـ معاهده اعلام چنین رضایتی از طریق تنفیذ را پیش‌بینی نموده باشد.

 

ب ـ به نحو دیگری ثابت شود که کشورهای مذاکره کننده‌در خصوص لزوم تنفیذ توافق کرده‌اند.

 

ج ـ نماینده کشور مربوطه معاهده را به شرط تنفیذ امضاکرده باشد یا

 

د ـ قصد کشور مربوطه دایر بر امضای معاهده به شرط‌تنفیذ از اختیارات تام نماینده آن کشور معلوم شود یا درحین مذاکرات بیان شده باشد.

 

۲ ـ اعلام رضایت یک کشور به التزام در قبال یک معاهده ازطریق قبولی یا تصویب تحت عنوان شرایط ناظر بر موردتنفیذ ، صورت می‌گیرد.

 

ماده ۱۵ رضایت به التزام در قبال یک معاهده از طریق‌ الحاق

 

رضایت یک کشور به التزام در قبال یک معاهده از طریق‌الحاق به صور زیر اعلام می‌گردد

 

الف ـ معاهده اعلام رضایت آن کشور به وسیله‌الحاق به‌معاهده را پیش‌بینی نموده باشد.

 

ب ـ به نحو دیگری ثابت شود که کشورهای مذاکره کننده‌در خصوص اعلام رضایت آن کشور از طریق الحاق به‌معاهده توافق کرده‌اند یا

 

ج ـ همه طرفهای معاهده بعدا توافق کرده باشند که رضایتان کشور ممکن است با الحاق به معاهده اعلام گردد.

 

ماده ۱۶ مبادله یا تودیع اسناد تصویب‌ ، قبولی‌ ، تأیید یا الحاق

 

به جز در مواردی که معاهده روش دیگری را مقرر کرده‌باشد ، اسناد تصویب‌ ، قبولی‌ ، تأیید یا الحاق در صورتی به‌منزله اعلام رضایت کشور به التزام در قبال یک معاهده‌محسوب می‌شود که‌

 

الف ـ اسناد میان کشورهای متعاهد مبادله شود

 

ب ـ اسناد نزد امین تودیع گردد ، یا

 

ج ـ در صورتی که در این مورد توافق شده باشد ، اسناد به‌کشورهای متعاهد یا امین ابلاغ گردد.

 

ماده ۱۷ رضایت به التزام در قبال قسمتی از یک معاهده‌ یا انتخاب مقررات مختلف آن‌

 

۱ ـ با حفظ مفاد ماده های ۱۹ تا ۲۳ ، رضایت یک کشور به‌التزام در قبال قسمتی از یک معاهده فقط در صورتی موثراست که معاهده چنین اجازه‌ای را بدهد ، یا ‌سایر کشورهای متعاهد در این مورد موافقت نمایند.

 

۲ ـ رضایت یک کشور به التزام در قبال معاهده‌ای که حق‌انتخاب بین ‌مقررات مختلف آن را مجاز می‌داند فقط درصورتی مؤثر است که تصریح شود رضایت مذبور درخصوص کدامیک از مقررات معاهده ابراز شده است‌.

 

ماده ۱۸ الزام به خودداری از لطمه زدن به هدف و منظور یک معاهده قبل از لازم الاجرا شدن آن‌

 

یک کشور ملزم است از اقداماتی که به هدف و منظور یک‌معاهده لطمه وارد می‌کند خودداری ورزد ، هرگاه‌

 

الف ـ معاهده را به شرط تنفیذ ، قبولی‌ ، یا تصویب امضانموده و یا اسناد تشکیل دهنده معاهده را مبادله کرده‌باشد ، تا زمانی که قصدش را دایر بر عدم الحاق به معاهده‌تصریح نماید ، یا

 

ب ـ رضایت خود به التزام در قبال معاهده را تصریحاموکول به لازم الاجرا شدن معاهده کرده باشد ، مشروط براین که لازم الاجرا شدن آن به طور نامعقول به تأخیر نیفتد.

 

 

 

فصل دوم- ‌ تحدید تعهد

 

ماده ۱۹ تنظیم تحدید تعهد

 

یک کشور هنگام امضا ، تصویب‌ ، قبولی‌ ، تأیید یا الحاق به‌یک معاهده می‌تواند تعهد خود نسبت به آن معاهده ‌را محدود کند مگر در صورتی که‌

 

الف ـ معاهده تحدید تعهد را ممنوع کرده باشد.

 

ب ـ معاهده مقرر کرده باشد که تحدید تعهد فقط در مواردخاص که شامل تعهد مورد بحث نیست‌ ، مجاز است‌ ، یا

 

ج ـ در غیر موارد مشمول بندهای ( الف‌ ) و ( ب‌ ) وقتی که‌تحدید تعهد با هدف و منظور معاهده‌ ، مغایرت داشته باشد.

 

ماده ۲۰ قبول یا مخالفت با تحدید تعهد

 

۱ ـ تحدید تعهدی که صریحا در یک معاهده مجاز شمرده‌شده باشد ، موافقت بعدی سایر کشورهای متعاهد را لازم‌ندارد مگر آنکه لزوم آن در معاهده قید شده باشد.

 

۲ ـ در موردی که از تعداد محدود کشورهای مذاکره کننده‌و نیز هدف و منظور معاهده معلوم شود که جاری بودن‌معاهده در کلیت آن نسبت به تمام کشورهای طرف معاهده‌شرط ضروری هر یک از آن ها به التزام در قبال معاهده‌است‌. تحدید تعهد باید مورد قبول همه طرفهای معاهده‌قرار گیرد.

 

۳ ـ در موردی که معاهده سند تأسيس یک سازمان‌بین ‌المللی باشد ، تحدید تعهد منوط به قبول ارکان‌ذیصلاحیت آن سازمان است‌ ، مگر این که معاهده ترتیب‌دیگری را مقرر کرده باشد.

 

۴ ـ در مواردی که مشمول بندهای مذکور در فوق نبوده و در معاهده به نحو دیگری مقرر نشده باشد

 

الف ـ قبول تحدید تعهد یک کشور به وسیله کشور دیگرمتعاهد نسبت به آن ها در مقابل یکدیگر طرف معاهده‌محسوب شوند.

 

ب ـ مخالفت یک کشور متعاهد با تحدید تعهد یک کشورمانع از لازم الاجرا شدن معاهد بین کشور مخالف کننده وکشوری که تعهد خود را محدود نموده است‌ ، نمی‌‌شود مگر آنکه کشور مخالفت کننده قطعا منظور مخالف آن راابراز نموده باشد.

 

ج ـ اقدامی که رضایت یک دولت را دایر بر التزام در قبال‌یک معاهده منعکس نموده و مضافا متضمن تحدید تعهدباشد ، به محض آن که حداقل یک کشور دیگر متعاهدتحدید تعهد را بپذیرد ، اثر قانونی خواهد داشت‌.

 

۵ ـ به منظور اجرای بندهای ۲ و۴ چنانچه معاهده به نحودیگری مقرر نکرده باشد ، تحدید تعهد یک کشور وقتی ازجانب کشور دیگر قبول شده تلقی می‌شود که کشور اخیرتا پایان دوازده ماه پس از تاریخ آگهی از تحدید تعهد یا تازمان اعلام رضایت خودبه‌التزام درقبال معاهده‌ ، هرکدام که‌موخر باشد ، مخالفتی‌نسبت‌به‌تحدیدتعهدابرازنکرده‌باشد.

 

ماده ۲۱آثار حقوقی تحدید تعهد و مخالفت با آن‌

 

۱ ـ تحدید تعهد که نسبت به طرف دیگر معاهده طبق مواد۱۹ ، ۲۰ ، ۲۳ صورت گرفته باشد

 

الف ـ برای کشوری که تحدید تعهد اقدام نموده آن قسمت‌و به همان میزان از مقررات معاهده را که موضوع تحدیدتعهد قرار گرفته است در رابطه وی با طرف دیگر ، تعدیل‌می‌کند و

 

ب ـ برای طرف دیگر معاهده‌ ، همان قسمت از مقررات‌معاهده را تا همان میزان در قبال کشوری که از تحدید تعهداستفاده می‌کند ، تعدیل می‌کند.

 

۲ ـ تحدید تعهد به خودی خود مقررات معاهده را برای‌سایر طرفهای معاهده تعدیل نمی‌نماید.

 

۳ ـ اگر کشوری که با تحدید تعهد مخالفت کرده با لازم‌الاجرا شدن معاهده بین خود و کشوری که به تحدید تعهداقدام نموده مخالفت نکند ، آن قسمت و به همان میزان ازمقررات معاهده که موضوع تعهد واقع شده است‌ ، بین آنهااعمال نخواهد شد.

 

ماده ۲۲ انصراف از تحدید تعهد و از مخالفت با آن‌

 

۱ ـ به جز در مواردی که معاهده نحوه دیگری را مقررنماید ، تحدید تعهد را می‌توان در هر زمان مسترد داشت ورضایت کشوری که تحدید تعهد را پذیرفته است برای آن‌انصراف ضرورت ندارد.